Masal "Madenci Kardeşler" Yazan Erman Ertürk

 Masal Madenci Kardeşler


                                   


      Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde Beykoz’da Göllü diye bir köy varmış. Bu köyde madenci olmak isteyen iki kardeş varmış. Babaları hayvancılık yapıyormuş Onların inekleri nefis süt verirlermiş. Çünkü burada yemyeşil çayırlar, mis gibi bir hava ve pırıl pırıl akan küçük dereler varmış.

Sabah erkenden kalkan Anneleri ineklerinin yanına gider onları sever yemlerini ve sularını verirmiş. Sonra onlardan süt sağarmış. Sütleri sağdıktan sonra inekleri serbest bırakırmış, ineklerde çayıra doğru salına salına giderlermiş. 

Sonra çocuklarını kaldırır beraber kahvaltı hazırlarlarmış. Küçük oğlu hemen tavukların kümesine gider onları dışarı çıkarıp yumurta var mı diye bakarmış. Yumurta bulursa neşe içinde onu alıp pişirmesi için annesine getirirmiş.

Kahvaltıdan sonra babası kendilerinin ve komşularının sütlerini süt kamyonetine doldurup onları süt fabrikasına götürürmüş. Burada sütleri ısıtıp soğuduktan sonra kutulara koyuyorlarmış. Sütten yoğurt ayran peynir yapıyorlarmış. 

Kardeşler babaları gittikten sonra evden çıkar ve maden bulmak için etrafı araştırmaya başlarlarmış. Buldukları değişik taşları kutulara koyar. Bahçedeki ağacın altındaki küçük dolaplarında onları saklarlarmış. Bir gün bahçede parlak bir demir parçası bulmuşlar. Abisi bu altın galiba demiş. Küçük kardeş sevinçle, zengin olduk! diye bağırmış. 

O sırada babaları eve geri gelmiş elinde küçük fideler varmış. Hadi demiş bahçemize çilek fideleri dikelim. Sonra çocuklar babalarına buldukları parlak demiri göstermişler. Bundan sonra altın bulup zengin olacağız demişler. Babaları gülümsemiş. Çilek fidelerini dikmişler. Hadi demiş babaları karnım çok acıktı eve gidelim. 

Anneleri onlara mercimek çorbası yapmış. Yemeklerini yerken küçük kardeş annelerine buldukları parlak demir parçasını gösterip  Anne bak biz sonra abimle altın bulduk demiş. O sırada ineklerin çan sesleri duyulmuş. Onlarda çayırdan evlerine dönüyorlarmış. Aferin demiş annesi küçük oğluna araştırma yapmaya devam et oğlum, bu sefer ineğin çanın içindeki demiri bulmuşsun ama ilerde belki çok daha değerli şeyler bulabilirsin. Birlikte gülüşmüşler. Küçük çocuk yatağına gittiğinde bir gün altın madeni bulacağını hayal ederek uykuya dalmış.

Erman Ertürk 23 12 2020

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Masal "Altın Tuğla" Yazan Burak Furkan ERTÜRK

Resim
                                       Masal Altın Tuğla  Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde Afyon'nun bir köyünde bir aile varmış.  Babaları taş ocağında çalışır, anneleri ise bahçede mısır yetiştirip onları satar, bazılarını yemekte kullanırmış.  Bir gün çocukları dışarıya çıkmışlar. Bu güzel köyde yemyeşil ağaçlar varmış. Sonra en küçük kız çocuk olan Leyla bir evin yanından geçerken bir tuğla görmüş. Ama bu normal renkte bir tuğla değilmiş. Bunun üzerine Leyla: --Altın buldum! diye bağırmış. Leyla'nın abileri sesi duyar duymaz hemen oraya koşmuşlar. Abileri o sarı tuğlayı görünce altın olduğunu sanmışlar. Sonra onları gören bir köylü: --O tuğla ile ne yapıyorsunuz? Ortancı çocuk olan Selim: --Biz altın bulduk, deyip oradan uzaklaşmışlar. Eve geldiklerinde anneleri o tuğlayı görünce: --O tuğlayı neden eve getirdiniz? der. En büyük çocukları Bar...
Devamı

Masal "Tavşan Ve Yavrusu" Yazan: Makbule Ertürk

Resim
 MASAL                                     Tavşan ve Yavrusu      Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde Beykoz'un Zerzevatçı Köyünde bir tavşan varmış. Bir de onun küçük yavrusu. Birlikte mutlu bir şekilde yaşıyorlarmış.       Bir gün hava çok soğukmuş, tavşan yemek yapmak için dolapları açmış ama hiç yiyecek kalmamış. Karınları da çok acıkmış.  Yavrusuna demiş ki: - Karnımız çok acıktı, akşam olunca da açlıktan uyuyamayız. Ben gidip tarladan havuç toplayayım biraz. Sen evde uslu uslu otur.      Tarlada dolaşmış dolaşmış hiç yiyecek bulamamış. Yorgun argın evine dönerken yol kenarında sebze satan manavcıyı görmüş.  Havuçlar kıvırcıklar nefis görünüyormuş.  Dayanamamış manavcıya sormuş, korkarak tavşan: - Bu gün hiç yiyecek bulamadım. Bana ve evdeki küçük yavruma verebileceğin biraz havuç var mı? Lütfen...
Devamı

Masal "Kuş Adası" Yazan Azra Zeynep Ertürk

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, uzaklarda bir ada varmış. Burası kayalıkmış. Kuşlar gelip buraya konarlarmış. Bu yüzden buraya kuş adası denirmiş. Bazen dalgalar olurmuş.   Bir gün bu kayalara şiddetli dalga gelmiş. Kayalara bir sürü balık gelmiş. Bu yüzden buraya balık seven kuşlar gelmiş.  Bu bir kaç gün devam etmiş. Haberlere çıkmış. İnsanlar bu adayı gezmek istemişler.0 Sonra insanların ilgisi azalmış. Orda şiddetli yağmurlar başlamış. Çok dalga gelip çok balık geliyormuş fakat kayalar küçük olduğu için balıklar düşüyormuş. Buraya deniz feneri yapmışlar. Artık kuşlar buraya oturamıyormuş. Kuşlar başka adaya gitmiş. Buraya bir sürü balık geliyormuş. Orda ağaçlar da varmış. Ayrıca kartal ve papağanlar varmış. Kuşlar bu adayı sevmişler ve orda yaşamaya başlamışlar. Bu masal da burada bitmiş.
Devamı